Geçen yıl bir viyolacı "artık viyolacı esprisi yapılmasın" demişti... Klasik müzikte viyola esprilerinin yeri ayrıdır! Eh, 'peki' diyecek halim yok ya, 'ah kıyamaaaam' deyip yeni bir fıkra üretmiştim :) Böyle daha eğlenceli; işte buyrun:
Epeydir görüşmemiş iki viyolacı arkadaş bir konser günü fuayede karşılaşırlar. Hal hatırdan sonra biri diğerine sorar:
-- Eee ne var ne yok, ne yapıyorsun?
Diğeri salondan gelen müziği işaret ederek yanıtlar:
- Hiç n'olsun. Şu an 'iki viyola için konçerto'yu seslendiriyorum...
Şaşırarak atılır öbürü:
-- Aaa ne tesadüf! Ben de.
:)
17 Mart 2011
İlker Fıçıcılar